Nimavenl - Nicole's Random Ramblings

I keep promising myself that I'll write more blog posts. Really, I do. Actually intend to write, and even think of stuff to write about. Thing is, when I'm not working, eating, sporting, playing Scrabble and Restaurant City on Facebook or spending time with friends and family, I'm asleep. Yes - really. Turns out working full-time again is really amazing, however it also means I suddenly have about 50ish hours less a week to just blah and think of crazy stuff to write about. I pretty much always want stuff I write to be profound and meaningful and all "I'm making a statement here"-ish, and when my writing is not like that it tends to be filled with really long sentences, and lots of "so yeah"s and expressions like that. The way this post is - if you know what I mean!  The words don't flow as easily as they used to. Might be 'coz I don't speak English on a daily basis anymore. Might be 'coz I think in Dutch when I'm at work...

Alfred J. Kwak Zag net een berichtje van een vriendin op Facebook. Vervang je eigen foto met een plaatje van een tekenfilm waar je vroeger gek op was. Dit om geweld tegen kinderen tegen te gaan. Okay, leuk idee. Goed idee ook. Nu nog een leuk plaatje uitzoeken. En even bedenken wat nou eigenlijk mijn favoriete jeugdserie was... De Smurfen, Ovide, Alfred J. Kwak, Boes Boes, Dommel, David de Kabouter of misschien toch Inspector Gadget... Na wat wikken en wegen besluit ik uiteindelijk toch voor Alfred Jodocus Kwak te gaan. Een mooi getekende wereld, een sympathieke eend en een verhaal met een positieve boodschap. En ja: Ook een jeugdserie met een fantastisch aanstekelijk liedje. Als ik deze dagen - en ik ben nu 27 - een vreselijk rothumeur heb, dan dans ik en zing ik luidkeels "Ik Ben Vandaag Zo Vrolijk." Het is me nog nooit gelukt het hele liedje te zingen zonder minstens een keer te glimlachen!