De zorg verandert... Moet ik mee veranderen?
In verband met de wijzigingen in de zorg dacht ik vandaag: Toch maar even kijken of mijn zorgverzekeraar en mijn ziekenhuis elkaar wel aardig zullen blijven vinden volgend jaar. Ging er eigenlijk 'gewoon' van uit dat de twee giganten goede banden zouden hebben en al had ik er een tijdje terug iets over opgezocht, had ik er verder niet meer naar gekeken.
Toen ik begin 2013 ziek werd hebben minstens twee cardiologen en vier assistenten mijn hart bekeken in mijn lokale ziekenhuis. Het waren er meer, maar ik heb zes gezichten duidelijk onthouden. De ECG en de echo - standaard bij elk bezoek voor een hartpatient - waren voor deze zes professionals blijkbaar reden om te besluiten dat ik een probleem had met een van mijn hartkleppen, de pulmonalisklep. Toen geen van de professionals de klep goed in beeld kon krijgen tijdens de reguliere echo, is er besloten dat een slokdarmecho nodig was om de klep beter te bekijken. Een echo via de slokdarm betekent (in mijn eigen woorden) dat er een soort stofzuigerslang via je mond je slokdarm in geduwd wordt, iets dat immens veel pijn doet voor een best klein (en relatief jong) iemand zoals ik en zeker de top tien haalt van meest vreselijke ervaringen die ik ooit gehad heb. Toen na dagen van pijn bij het slikken en 's nachts wakker worden omdat ik de pijn van die slang in mijn keel in mijn dromen dacht te voelen bleek dat de slokdarm echo voor niks was geweest, was bij mij de maat vol. Na een MRI die - helaas - ook geen duidelijkheid gaf ben ik na bijna vijf maanden onderzoeken en onduidelijkheid ein-de-lijk doorverwezen naar het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam.
Bij het AMC was een enkele echo nodig om mijn probleem te vinden, een echo die nog geen twintig minuten duurde. Bij het AMC kregen ze de pulmonalis klep wel prima in beeld, en was te zien dat de klep prima werkte. Het echte probleem werd duidelijk en een kwartiertje overleg tussen drie professionals later zaten we een openhartoperatie te plannen. Precies vier weken later werd de operatie uitgevoerd.
Gelukkig bleek vandaag dat ik geen andere zorgverzekeraar hoef te kiezen om bij mijn eigen cardioloog en ziekenhuis te kunnen blijven. Ik ben nog steeds bezig met bedenken of ik dat misschien wel wil, overstappen. Via het Academisch Medisch Centrum en Independer heb ik deze lijst gevonden waar duidelijk te lezen is aan welk bedrijf ik mijn geld elke maand mag geven om bij de arts van mijn eigen keuze te kunnen blijven. Toch wel handig, zo'n lijst!
Toen ik begin 2013 ziek werd hebben minstens twee cardiologen en vier assistenten mijn hart bekeken in mijn lokale ziekenhuis. Het waren er meer, maar ik heb zes gezichten duidelijk onthouden. De ECG en de echo - standaard bij elk bezoek voor een hartpatient - waren voor deze zes professionals blijkbaar reden om te besluiten dat ik een probleem had met een van mijn hartkleppen, de pulmonalisklep. Toen geen van de professionals de klep goed in beeld kon krijgen tijdens de reguliere echo, is er besloten dat een slokdarmecho nodig was om de klep beter te bekijken. Een echo via de slokdarm betekent (in mijn eigen woorden) dat er een soort stofzuigerslang via je mond je slokdarm in geduwd wordt, iets dat immens veel pijn doet voor een best klein (en relatief jong) iemand zoals ik en zeker de top tien haalt van meest vreselijke ervaringen die ik ooit gehad heb. Toen na dagen van pijn bij het slikken en 's nachts wakker worden omdat ik de pijn van die slang in mijn keel in mijn dromen dacht te voelen bleek dat de slokdarm echo voor niks was geweest, was bij mij de maat vol. Na een MRI die - helaas - ook geen duidelijkheid gaf ben ik na bijna vijf maanden onderzoeken en onduidelijkheid ein-de-lijk doorverwezen naar het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam.
Bij het AMC was een enkele echo nodig om mijn probleem te vinden, een echo die nog geen twintig minuten duurde. Bij het AMC kregen ze de pulmonalis klep wel prima in beeld, en was te zien dat de klep prima werkte. Het echte probleem werd duidelijk en een kwartiertje overleg tussen drie professionals later zaten we een openhartoperatie te plannen. Precies vier weken later werd de operatie uitgevoerd.
Gelukkig bleek vandaag dat ik geen andere zorgverzekeraar hoef te kiezen om bij mijn eigen cardioloog en ziekenhuis te kunnen blijven. Ik ben nog steeds bezig met bedenken of ik dat misschien wel wil, overstappen. Via het Academisch Medisch Centrum en Independer heb ik deze lijst gevonden waar duidelijk te lezen is aan welk bedrijf ik mijn geld elke maand mag geven om bij de arts van mijn eigen keuze te kunnen blijven. Toch wel handig, zo'n lijst!
